روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و في نوادر ابراهيم بن هاشم :

أَنَ‏ اَلصَّادِقَ ع‏ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ أَعْنَفَ عَلَى اِمْرَأَةٍ أَوِ اِمْرَأَةٍ أَعْنَفَتْ عَلَى زَوْجِهَا فَقَتَلَ أَحَدُهُمَا اَلْآخَرَ قَالَ لاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِمَا إِذَا كَانَا مَأْمُونَيْنِ فَإِنِ اُتُّهِمَا لَزِمَهُمَا اَلْيَمِينُ بِاللَّهِ أَنَّهُمَا لَمْ يُرِيدَا اَلْقَتْلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۱

و در نوادر ابراهيم بن هاشم آمده است كه از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: مردى با همسر خويش رفتار سختى كرد يا بانوئى با شوهر خود تندى و درشتى نمود و يكى ديگرى را كشت، فرمود: چيزى بر عهده هيچ كدام نيست در صورتى كه مورد اطمينان از دشمنى با يك ديگر باشند، ولى اگر متّهم به دشمنى بودند بايد قاتل سوگند ياد كند كه قصد كشتن او را نداشته است.