روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي الحلبي عن ابي عبد الله ع :

وَ أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ اِشْتَرَى جَارِيَةً بِثَمَنٍ مُسَمًّى ثُمَّ بَاعَهَا فَرَبِحَ فِيهَا قَبْلَ أَنْ يَنْقُدَ صَاحِبَهَا اَلَّذِي كَانَتْ لَهُ فَأَتَى صَاحِبُهَا يَتَقَاضَاهُ فَقَالَ صَاحِبُ اَلْجَارِيَةِ لِلَّذِينَ بَاعَهُمْ اِكْفُونِي غَرِيمِي هَذَا وَ اَلَّذِي رَبِحْتُ عَلَيْكُمْ فَهُوَ لَكُمْ فَقَالَ لاَ بَأْسَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۹۷

حلبى گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدند: مردى كنيزى را از صاحبش به قيمت معيّنى خريدارى كرد و پيش از آنكه مبلغ را بپردازد كنيز را با سودى معيّن به ديگرى فروخت، آنگاه صاحب كنيز مطالبه حقّش را كرد، مرد به مشتريان گفت: بدهى مرا به طلبكارم بپردازيد سود از آن خود شما باشد. امام عليه السّلام فرمود: اشكالى ندارد.