روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الْحَبْسِ بِتَوَجُّهِ الْأَحْكَام

: 

وَ رُفِعَ ثَلاَثَةُ نَفَرٍ إِلَى‏ عَلِيٍّ ع‏ أَمَّا وَاحِدٌ مِنْهُمْ أَمْسَكَ رَجُلاً وَ أَقْبَلَ اَلْآخَرُ فَقَتَلَهُ وَ اَلثَّالِثُ فِي اَلرُّؤْيَةِ يَرَاهُمْ‏ فَقَضَى‏ عَلِيٌّ ع‏ فِي اَلَّذِي فِي اَلرُّؤْيَةِ أَنْ تُسْمَلَ عَيْنَاهُ وَ قَضَى فِي اَلَّذِي أَمْسَكَ أَنْ يُحْبَسَ حَتَّى يَمُوتَ كَمَا أَمْسَكَهُ وَ قَضَى فِي اَلَّذِي قَتَلَ أَنْ يُقْتَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱

سكونى گويد: سه تن را نزد امير المؤمنين عليه السّلام آوردند كه يكى از آنها مردى را نگهداشته بود تا ديگرى آن را بقتل رساند، و سومى نيز نظاره مى‏كرده يا مواظب اطراف بوده (ديده‏بانى نموده) است، امير المؤمنين عليه السّلام دستور داد: چشمان شخص ديده‏بان را درآورند، و كسى كه شخص را براى كشتن نگه داشته، تا روز مرگش در زندان افكنند (همچنان كه او مقتول را تا دم مرگ نگهداشته بود) و آن را كه مباشر قتل بوده بكشند.