روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

: 

وَ كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَتَزَوَّجَ اِمْرَأَةً بَعَثَ إِلَيْهَا مَنْ يَنْظُرُ إِلَيْهَا وَ قَالَ شَمِّي لِيتَهَا فَإِنْ طَابَ لِيتُهَا طَابَ عَرْفُهَا وَ إِنْ دَرِمَ كَعْبُهَا عَظُمَ كَعْثَبُهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۶

و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله هر گاه مى‏خواست زوجه‏اى اختيار كند زنى را ميفرستاد تا وى را مورد وارسى و دقّت قرار دهد و ميفرمود: اطراف گردن او را ببويد اگر خوشبو بود بوى آن زن خوب و خوش است، و اگر روى و مچ پاى او پر گوشت بود علامت تناسب اندام تناسلى او است. مؤلّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: ليت: صفحه گردن است، و عرف: بوى خوش، خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: «وَ يُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَها لَهُمْ» (آنان را بهشت وارد مى‏كند در حالى كه آنجا را براى آنان خوشبو و معطّر ساخته است محمّد: ۶) يعنى پاك و معطّر و خوشبو كرده است، و پاره‏اى گويند كه عرف نهال و شاخه‏اى است كه بوئى خوش دارد، و آنكه فرمود: «درم كعبها» يعنى پر گوشت باشد كعب او (قوزك و مچ پاى او)، گفته‏اند: «امرأة درماء» بزنى گويند كه گوشت قدم و كعب او افزون باشد، و كعثب بمعنى فرج است.