روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي موسي بن بكر عن الفضيل عن ابي عبد الله ع قال :

فِي رَجُلٍ عَلَيْهِ‏ صَوْمُ شَهْرٍ فَصَامَ مِنْهُ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً ثُمَّ عَرَضَ لَهُ أَمْرٌ فَقَالَ إِنْ كَانَ صَامَ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً فَلَهُ أَنْ يَقْضِيَ مَا بَقِيَ وَ إِنْ كَانَ صَامَ أَقَلَّ مِنْ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً لَمْ يُجْزِئْهُ حَتَّى يَصُومَ شَهْراً تَامّاً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۹۵

و موسى بن بكر، از فضيل روايت كرده است، كه گفت از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه روزه يكماه را بر ذمّه داشته، پس پانزده روز از آن را روزه گرفته، و آنگاه عارضه‏اى براى او رخ داده، امام فرمود: اگر پانزده روز روزه گرفته باشد، مى‏تواند باقى مانده را بجا آورد، و اگر كمتر از پانزده روز روزه گرفته باشد، براى او كفايت نميكند و ميبايد يك ماه تمام روزه بگيرد.