روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۰۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و روي ابان بن تغلب عن ابي جعفر ع قال قال رسول الله ص :

خِيَارُ أُمَّتِيَ اَلَّذِينَ إِذَا سَافَرُوا أَفْطَرُوا وَ قَصَّرُوا وَ إِذَا أَحْسَنُوا اِسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اِسْتَغْفَرُوا وَ شِرَارُ أُمَّتِيَ اَلَّذِينَ وُلِدُوا فِي اَلنَّعِيمِ وَ غُذُّوا بِهِ يَأْكُلُونَ طَيِّبَ اَلطَّعَامِ وَ يَلْبَسُونَ لَيِّنَ اَلثِّيَابِ وَ إِذَا تَكَلَّمُوا لَمْ يَصْدُقُوا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۸۳

و أبان بن تغلب از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرموده است: خوبان امّت من كسانى هستند كه‏چون سفر كنند افطار و تقصير مى‏كنند، و چون احسان كنند شاد مى‏شوند، و چون بدى كنند، آمرزش مى‏طلبند، و شروران امّت من كسانى هستند كه در آغوش نعمت متولّد گشته‏اند، و با آن تغذيه شده‏اند: غذاى خوب مى‏خورند، و جامه نرم مى‏پوشند و به هنگام سخن گفتن راست نمى‏گويند.