روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ كَرَاهِيَةِ النَّوْمِ بَعْدَ الْغَدَاة

و قال الصادق ع :

نَوْمَةُ اَلْغَدَاةِ مَشُومَةٌ تَطْرُدُ اَلرِّزْقَ وَ تُصَفِّرُ اَللَّوْنَ وَ تُقَبِّحُهُ وَ تُغَيِّرُهُ وَ هُوَ نَوْمُ كُلِّ مَشْئُومٍ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَقْسِمُ اَلْأَرْزَاقَ مَا بَيْنَ طُلُوعِ اَلْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ اَلشَّمْسِ فَإِيَّاكُمْ وَ تِلْكَ اَلنَّوْمَةَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۰۶

امام صادق عليه السّلام فرمود: خواب صبح نامبارك است، و روزى را پس ميزند، و رنگ و روى را زرد و زار ميكند، و شخص را نازيبا و دگرگونه مى‏سازد و آن خواب همه اشخاص نامبارك است، همانا خداوند تبارك و تعالى روزى‏ها يا روزى مخلوقات را در فاصله دميدن صبح تا طلوع خورشيد مقرّر و تقسيم ميفرمايد پس زنهار، از خواب در آن هنگام بپرهيزيد.