روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۶۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وَصْفِ الصَّلَاةِ مِنْ فَاتِحَتِهَا إِلَى خَاتِمَتِهَا

و قد روي انه يقول :

فِي سَجْدَةِ اَلْعَزَائِمِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ حَقّاً حَقّاً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ إِيمَاناً وَ تَصْدِيقاً لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ عُبُودِيَّةً وَ رِقّاً سَجَدْتُ لَكَ يَا رَبِّ تَعَبُّداً وَ رِقّاً لاَ مُسْتَنْكِفاً وَ لاَ مُسْتَكْبِراً بَلْ أَنَا عَبْدٌ ذَلِيلٌ خَائِفٌ مُسْتَجِيرٌ ثُمَّ يَرْفَعُ رَأْسَهُ ثُمَّ يُكَبِّرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۵

و روايت است كه (شخص قارى كه آيه سجده را خوانده يا آنكه آن را با گوش استماع كرده است) ميگويد: «لا إله إلّا اللَّه حقا حقّا، لا إله إلّا اللَّه ايمانا و تصديقا، لا إله إلا اللَّه عبوديّة و رقّا، سجدت لك يا ربّ تعبّدا و رقا، لا مستنكفا و لا مستكبرا، بل أنا عبد ذليل خائف مستجير» (يعنى: نيست معبودى شايسته پرستش مگر خداوند يكتا و اين را از روى حقّ و حقيقت مى‏گويم، و نيز نيست معبودى جز «اللَّه»، و اين را از روى ايمان و تصديق اقرار مى‏كنم، و كلمه توحيد را از سر بندگى و عبوديّت ميگويم، و از روى خضوع و نيايش پروردگارا! تو را سجده مى‏كنم، و نه خود بين و متكبّر و سر باز زننده‏ام، بلكه بنده‏اى خوار و ناچيز و هراسان و بيمناك، بدرگاهت پناه آورده‏ام) آنگاه سر از سجده برميدارد و «اللَّه اكبر» مى‏گويد. و هر كس بشنود كه شخصى آيه سجده را ميخواند بايد سجده بجا آورد هر چند وضو نداشته باشد، و مستحبّ است كه انسان در هر سوره‏اى كه سجده در آنست سجده كند، امّا سجده واجب فقط در اين سوره‏هاى عزائم چهارگانه است و بس (همان چهار سوره كه قبلا اسم برده شد). و بهترين آنچه كه در نمازهاى شبانه روز از قرآن ميخوانند سوره حمد و إنّا أنزلناه در ركعت اوّل نماز، و سوره حمد و قل هو اللَّه أحد در ركعت دوم است، مگر در نماز عشاء يا نماز خفتن شب جمعه كه بهتر است در ركعت اوّل آن سوره حمد و سوره جمعه، و در ركعت دوّم حمد و سبّح اسم را بخوانند، و در نماز صبح و ظهر و عصر روز جمعه نيز در ركعت اوّل حمد و سوره جمعه، و در ركعت دوم حمد و سوره منافقين خوانده شود، و جايز است كه در نماز عشاء شب جمعه و نيز نماز صبح و عصر جمعه سوره ديگرى غير از سوره جمعه و منافقون خوانده شود، ولى جايز نيست در نماز ظهر روز جمعه غير از سوره جمعه و سوره منافقون سوره ديگرى خوانده شود، پس اگر آن دو يا يكى از آن دو سوره را در نماز ظهر فراموش كردى و سوره ديگرى را خواندى و بعد بيادت آمد برگرد و سوره جمعه و منافقون را بخوان، البتّه مادام كه هنوز نصف آن‏ سوره را نخوانده باشى، و اگر نصف آن سوره را خوانده باشى پس آن را تمام كن، و آن دو ركعت را بقصد نافله تمام كن و سلام بده، و نمازت را با سوره جمعه و منافقون اعاده كن.