روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۷۲
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْمَوَاضِعِ الَّتِي تَجُوزُ الصَّلَاةُ فِيهَا وَ الْمَوَاضِعِ الَّتِي لَا تَجُوزُ فِيهَا
و قال صالح بن الحكم سيل الصادق ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۷۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۷۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۶
صالح بن حكم گويد: از امام صادق عليه السّلام راجع به چگونگى نماز در كليسا و كنيسه (معبد يهود) پرسيدند، آن حضرت فرمود: در آنجا نماز بگزار (مانعى ندارد) عرضكردم: اگر ايشان در آنجا مشغول نماز باشند هم نماز بخوانم؟ فرمود: آرى مگر در قرآن نميخوانى قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى سَبِيلًا (يعنى: اى پيغمبر بگو هر كس بطريقه و مذهب خود رفتار ميكند و پروردگار تو باينكه كداميك راهشان درستتر است داناتر است. اسراء: ۸۴) تو بر قبله خود نماز كن و ايشان را بحال خود گذار.