روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۸۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه

و ساله ابان بن تغلب :

عَنِ اَلرَّجُلِ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ أَ يُغَسَّلُ وَ يُكَفَّنُ وَ يُحَنَّطُ فَقَالَ يُدْفَنُ كَمَا هُوَ فِي ثِيَابِهِ بِدَمِهِ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ بِهِ رَمَقٌ فَإِنْ كَانَ بِهِ رَمَقٌ ثُمَّ مَاتَ فَإِنَّهُ يُغَسَّلُ وَ يُكَفَّنُ وَ يُحَنَّطُ وَ يُصَلَّى عَلَيْهِ لِأَنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ صَلَّى عَلَى‏ حَمْزَةَ وَ كَفَّنَهُ وَ حَنَّطَهُ لِأَنَّهُ كَانَ جُرِّدَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۳

أبان بن تغلب از آن حضرت (امام صادق عليه السّلام) سؤال كرد: در مورد شخصى كه در راه خدا كشته شده است آيا غسل داده مى‏شود و كفن و حنوط ميگردد؟ آن حضرت فرمود: بهمان صورت كه در لباس خود بخونش آغشته است دفن مى‏شود مگر آنكه رمقى در بدن او باقى مانده باشد كه اگر رمقى داشته باشد و بعد بميرد غسل داده شده و كفن و حنوط مى‏شود و بر او نماز گزارده مى‏شود، و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بر حمزه نماز خواند و او را كفن و حنوط فرمود چون كه او را برهنه كرده بودند.