روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۲۶
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ صِفَةِ وُضُوءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع
:
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۲۵ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۶۲۷ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۰
و امير المؤمنين عليه السّلام هنگامى كه وضو ميگرفت نميگذاشت كسى آب را بدست او ريزد، بآن حضرت عرض شد: اى امير مؤمنان چرا نميگذارى كه ايشان بر دست تو آب ريزند؟ آن حضرت فرمود: دوست ندارم كسى را در نمازم شريك بگيرم. و خداى تبارك و تعالى فرموده است: فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً يعنى: هر كس را اميد به ديدار پروردگار بود، بايد عملش صالح باشد و شريك نگرداند با خدا هيچ كس را در پرستش. (كهف: آيه ۱۱۰).