روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۶
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عنه عن اسماعيل بن مهران عن رجل عن اسحاق بن عمار عن العلا بن كامل قال قال ابو عبد الله ع :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۵ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۷ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۹۹
از امام صادق (ع) فرمود: برخى دعاها هست كه اگر فراموش كرد سزاوار است آن را قضا كند، مىگويد پس از بامداد ده بار: لا اله وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد يحيي و يميت، و يميت و يحيي و هو حيٌّ لا يموت، بيده الخير [كله] و هو على كل شىء قدير و مىگويد (ده بار):اعوذ باللَّه السميع العليم . و هر گاه چيزى از آن فراموش كرد بر او است كه قضا كند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۰۷
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: برخى از دعاها است كه سزاوار است اگر صاحبش فراموش كرد آن را قضا كند، پس از بامداد ده بار ميگويد: « لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير [كله] و هو على كل شىء قدير» و ده بار ميگويد: «اعوذ باللَّه السميع العليم» پس هر گاه چيزى از آن را فراموش كرد بر او است كه قضا كند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۴۳
از او، از اسماعيل بن مهران، از مردى، از اسحاق بن عمّار، از علاء بن كامل روايت است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «به درستى كه از جمله دعاها، دعايى است كه صاحبش را سزاوار است كه آن را قضا كند، هرگاه فراموش كند آن را. بعد از بامداد، ده مرتبه مىگويد كه: لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ ... وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ «نيست خدايى، مگر خدا، در حالتى كه تنها است. نيست شريكى از براى او. او را است پادشاهى و او راست ستايش. زنده مىگرداند و مىميراند و مىميراند و زنده مىگرداند، و او است زندهاى كه نمىميرد. به دست او است خوبى و او بر هر چيزى توانا است»، و ده مرتبه مىگويد كه: أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ؛ «پناه مىبرم به خداى شنواى دانا»، پس هرگاه چيزى از اين را فراموش كند، قضاى آن بر او باشد».
