روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۸۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن عبد الحميد عن يحيي بن عمرو عن عبد الله بن سنان قال قال ابو عبد الله ع :

أَوْحَى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى بَعْضِ أَنْبِيَائِهِ يَا اِبْنَ آدَمَ اُذْكُرْنِي‏ فِي غَضَبِكَ أَذْكُرْكَ‏ فِي غَضَبِي لاَ أَمْحَقْكَ‏ فِيمَنْ أَمْحَقُ وَ اِرْضَ بِي مُنْتَصِراً فَإِنَّ اِنْتِصَارِي لَكَ خَيْرٌ مِنِ اِنْتِصَارِكَ لِنَفْسِكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۰۳

امام صادق (ع) فرمود: خدا عز و جل به يكى از پيغمبران وحى كرد: اى آدمى زاده! هنگام خشمت مرا به ياد آور، تا من هم در هنگام خشمم تو را به ياد آورم، با آنها كه محوشان مى‏كنم، محوت نكنم، و خشنود باش كه من برايت انتقام گيرم، زيرا من برايت به است از انتقام خودت براى خودت.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۱۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداى عز و جل به يكى از پيغمبرانش وحى فرمود: اى پسر آدم در حال خشمت مرا ياد كن تا در حال خشمم ترا ياد كنم (قدرت مرا بياد آور تا عفوم را شامل حالت گردانم) و با آنها. كه (در اثر خشم خود) نابودشان ميكنم نابودت نكنم و بانتقام‏گيرى من (از دشمنانت) راضى باش، زيرا انتقام‏گيرى من براى تو بهتر از انتقام گرفتن تو براى خودت ميباشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۲۳

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از محمد بن عبد الحميد، از يحيى بن عمرو، از عبد اللَّه بن سنان كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود:

«خداى عز و جل به سوى بعضى از پيغمبران خود وحى فرمود كه: اى فرزند آدم! مرا ياد كن در وقت خشم خود، تا من تو را در هنگام خشم خويش ياد كنم، و تو را در ميان آنها كه هلاك مى‏كنم، هلاك نكنم، و راضى باش كه من انتقام كشم؛ زيرا كه انتقام كشيدن من از براى تو، بهتر است از آنكه تو خود از براى خود انتقام بكشى».