روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۰۴
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
علي بن محمد عن جعفر بن محمد عن موسي بن جعفر البغدادي عن وهب بن شاذان عن الحسن بن ابي الربيع عن محمد بن اسحاق عن ام هاني قالت :
الکافی جلد ۱ ش ۹۰۳ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۹۰۵ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۷۷
ام هانئ گويد: از امام باقر (ع) از تفسير قول خدا تعالى (۱۶ و ۱۷ سوره تكوير): «سوگند به نهانشوندهها، به روندههاى در لانه خزندهها» ام هانئ گويد: در پاسخم فرمود: امامى است كه در سال دويست و شصت نهان مىشود سپس چون شهابى فروزنده در شب تار عيان مىگردد، اگر به دورانش برسى چشمت روشن شود.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۱
ام هانى گويد: از حضرت ابا جعفر محمد بن على عليهما السلام راجع بقول خداى تعالى «سوگند بستارگان غروبكننده، همان سيارات نهان شوند «۱۵ و ۱۶ سوره ۸۱-» پرسيدم، فرمود: آن امامى است كه در سال ۲۶۰ غايب شود، سپس مانند شعلهاى در شب تاريك فروزان شود، اگر زمان او را درك كنى چشمت روشن شود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۳
على بن محمد، از جعفر بن محمد، از موسى بن جعفر بغدادى، از وَهْب بن شاذان، از حسن بن ابى الربيع، از محمد بن اسحاق، از امّ هانى روايت كرده است كه گفت: از ابوجعفر محمد بن على عليه السلام سؤال كرد از قول خداى تعالى «فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ* الْجَوارِ الْكُنَّسِ» «۱»، يعنى: «پس البته سوگند ياد مىكنم (بنابر وجهى) به ستارگان رجوع كننده، بعد از رفتن، كه روان و پنهان شوندگانند». امّ هانى مىگويد كه: حضرت فرمود: «آن، امامى است كه پنهان مىشود در سال دويست و شصت، بعد از آن ظاهر مىشود، چون شعله آتش زبانهدار كه در شب تار افروخته شود. پس اگر زمان او را دريابى، چشم تو روشن شود». __________________________________________________
(۱). تكوير، ۱۵ و ۱۶.