الزمر ١٥

از الکتاب
کپی متن آیه
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ‌ مِنْ‌ دُونِهِ‌ قُلْ‌ إِنَ‌ الْخَاسِرِينَ‌ الَّذِينَ‌ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ‌ وَ أَهْلِيهِمْ‌ يَوْمَ‌ الْقِيَامَةِ أَلاَ ذٰلِکَ‌ هُوَ الْخُسْرَانُ‌ الْمُبِينُ‌

ترجمه

شما هر چه را جز او می‌خواهید بپرستید!» بگو: «زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‌اند! آگاه باشید زیان آشکار همین است!»

ترتیل:
ترجمه:
الزمر ١٤ آیه ١٥ الزمر ١٦
سوره : سوره الزمر
نزول : ١ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ»: (نگا: انعام / و ، اعراف / و ). «أَهْلِیهِمْ»: أَهْلُونَ و أَهْلِینَ، جمع أَهْل است. اهل و عیال و خویشان و وابستگان (نگا: مائده / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - ناراحتى پیامبر(ص)، از مشرکان و تهدید آنان به سرنوشت شوم و عذاب الهى (قل اللّه أعبد ... فاعبدوا ما شئتم من دونه) امر «فاعبدوا ما شئتم من دونه» براى تهدید و نشانگر شدت غضب و ناراحتى پیامبر(ص) از کافران و مشرکان است.

۲ - یأس و ناامیدى پیامبر(ص)، از هدایت مشرکان در مرحله نخست رسالت خویش (فاعبدوا ما شئتم من دونه) برداشت یاد شده با توجه به امر تهدیدى «فاعبدوا...» و مکى بودن این سوره و آیات مورد بحث است.

۳ - مشرکان و کافران در عرصه قیامت، سرمایه عمر خود را تباه شده مى بینند و خویش را از حمایت خانواده شان، محروم مى یابند. (قل إنّ الخسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة) مقصود از «أنفس» سرمایه هاى عمر و مراد از «أهل» خانواده مى باشد. بر این اساس خسارت نفس، به معناى تباه ساختن و بهره کافى نگرفتن از سرمایه عمر است. خسارت اهل نیز به معناى از کف دادن حمایت خانواده و بهره نجستن از آنان مى باشد. گفتنى است برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که مخاطبان آیه شریفه کافران و مشرکان هستند.

۴ - آیین شرک و عبادت غیرخدا، مایه خسارت و از کف دادن سرمایه عمر آدمى و محرومیت از بهره هاى بایسته از خانواده در عرصه قیامت (فاعبدوا ما شئتم من دونه قل إنّ الخسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة)

۵ - کسانى که سرمایه عمر خویش و بهره هاى بایسته از خانواده خود را از دست بدهند، در قیامت از زیانکاران واقعى محسوب خواهند شد. (إنّ الخسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمه)

۶ - سرمایه عمر و بهره از خانواده، سرمایه کمال و سعادت آدمى است. (إنّ الخسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة)

۷ - سرمایه هاى وجودى انسان، ارزشمندترین سرمایه ها است. (الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم) خداوند سرمایه هایى از قبیل مال، علم و... را ذکر نفرموده و سرمایه عمر را بر سرمایه خانواده مقدم داشته است. از این نکته مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.

۸ - تباه کردن سرمایه عمر و از کف دادن بهره از خانواده، خسرانى روشن و تردیدناپذیر (الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة ألا ذلک هو الخسران المبین)

۹ - تشویق و ترغیب خداوند به بهره گرفتن درست تر و هر چه بیشتر از سرمایه عمر خود و خانواده، در جهت کمالات معنوى و سعادت اخروى (الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة ألا ذلک هو الخسران المبین)

۱۰ - قیامت، صحنه بروز و ظهور سعادت واقعى و سودبخشى و یا خسارت آفرینى عمر آدمى (إنّ الخسرین الذین خسروا أنفسهم و أهلیهم یوم القیمة ألا ذلک هو الخسران المبین)

موضوعات مرتبط

  • ارزشها: ۷
  • انسان: ارزش عمر انسان ها ۷; اهمیت عمر انسان ها ۶
  • خانواده: آثار انحطاط خانواده ۵; عوامل انحطاط خانواده ۸
  • خدا: تشویقهاى خدا ۹
  • زیان: زیان اخروى ۱۰; عوامل زیان اخروى ۴
  • سعادت: زمینه سعادت اخروى ۹; سعادت اخروى ۱۰; عوامل سعادت ۶
  • شرک: آثار شرک ۴
  • عبادت: آثار عبادت غیرخدا ۴
  • عذاب: تهدید به عذاب ۱
  • عمر: آثار اخروى عمر ۱۰; آثار تباهى عمر ۵، ۸; بهره مندى از عمر ۹; عوامل تباهى عمر ۴
  • فرجام: تهدید به فرجام شوم ۱
  • قیامت: ظهور حقایق در قیامت ۳، ۱۰; ویژگیهاى قیامت ۱۰
  • کافران: تباهى عمر کافران ۳; کافران در قیامت ۳
  • محمد(ص): اندوه محمد(ص) ۱; یأس محمد(ص) ۲
  • مشرکان: تباهى عمر مشرکان ۳; تهدید مشرکان ۱; مشرکان در قیامت ۳
  • یأس: یأس از هدایت مشرکان ۲

منابع