نتایج جستجو

آتش جهنّم دفع و انداخته مى‏شوند مثل تنه زدن و انداختن كسى. نور جهنم الى هذه لعب يوم الذى ف دعع ب خوض التى کون فى کذب يتم لا حضض على دين ذلک طعم هم سکن ل الذين

عبد کره سير کون وذر حکم شهد عوذ ذا حمد شرک ايى ها ويل س اننى خوض حسن جزى لعب نحن فعل قد خلص سوء نا خسر غفر ورد حتى همز زهق هذا الذين لقى دلو غير بصر شطن

آخرت ۷ لعب: آثار لعب ۷; موارد لعب ۱، ۳ لهو: آثار لهو ۷; موارد لهو ۱، ۳ مؤمنان: آخرت مؤمنان ۴ متقین: در آخرت ۶; متقین و غفلت از آخرت ۸; متقین و لعب ۸; متقین

خوف امم غدو کيف غرر قد جىء کفر کما اسو رقب انتم الذين رتع وجد کى ذکر لما لعب يوسف اسى عن ذوق کفل شىء اتى قرر قسم بيت سوء اهل حسن

کودکانه است. (و ما هذه الحیوة الدنیاإلاّ لهو و لعب) با توجه به این که لهو و لعب، کار کودکان است، لهو و لعب معرفى کردن زندگى دنیا، القاکننده چنین نکته اى

شامل این کلمه «لَعِب» (بر وزن لَزِج) در اصل از مادّه «لُعاب» (بر وزن غُبار) به معناى آب دهان است که از لب ها سرازیر گردد، و این که بازى را «لعب» مى گویند،

الحیوة الدنیا...» معادل «ما الحیاة الدنیا إلاّ لهو و لعب...» است; یعنى، حقیقت زندگى دنیایى، به غیر از «لعب»، «لهو»، «زینت»، «تفاخر» و «تکاثر» نمى باشد. ۴ -

غيره . زندگى لهو: [عنكبوت:64]. لفظ «لَهْو و لَعِب» چهاربار درباره زندگى دنيا آمده است درباره لعب بودن آن در «لعب» سخن گفتيم. تعبير «لَهْو» درباره دنيا مشعر

انگیزه هایى غیرمنطقى و یا فاقد انگیزه (إنّما الحیوة الدنیا لعب و لهو و إن تؤمنوا و تتّقوا) «لعب» به معناى کارهایى است که باانگیزه هاى واهى صورت مى گیرد و

غيره . زندگى لهو: [عنكبوت:64]. لفظ «لَهْو و لَعِب» چهاربار درباره زندگى دنيا آمده است درباره لعب بودن آن در «لعب» سخن گفتيم. تعبير «لَهْو» درباره دنيا مشعر

ل سمو ف اتى بين غشو ب هى سوى قول غشى انس الى يوم ذا ها ثم ارض ه هذا رقب لعب سئل عذب شکک طوع او

است راغب گويد: هزل هر كلام بى فايده است. تشبيه شده به لاغرى. طبرسى آن را لعب گفته است يعنى: اين قرآن كلامى قاطع است و شوخى نيست. در نهج البلاغه خطبه 189

اتى قول ربب کون هذه غرر امن خزى عند عن ثم ثوب خير هو عمل کفر سمو علم نن شهد لعب اول هن نفس ارض لهو دنو هى مثل شىء ا قدر عرض لعن رضو دور وقى سبل جنن ظلم کلل

غيره . زندگى لهو: [عنكبوت:64]. لفظ «لَهْو و لَعِب» چهاربار درباره زندگى دنيا آمده است درباره لعب بودن آن در «لعب» سخن گفتيم. تعبير «لَهْو» درباره دنيا مشعر

غيره . زندگى لهو: [عنكبوت:64]. لفظ «لَهْو و لَعِب» چهاربار درباره زندگى دنيا آمده است درباره لعب بودن آن در «لعب» سخن گفتيم. تعبير «لَهْو» درباره دنيا مشعر

امم شىء متع زين شرق ى يوم شرک ظهر صبح اتى عقب فرج غوى ملء سکن علو امر زخرف لعب اخر بنى توب خفى سجد آدم کذب بلو کيف کبر رکب حمل

دعو اهل کون وجه رسل ذا سکن ى الا ذلک اذ علم قدم صبح صرم دخل حوط رتع کسب رجل لعب اتى س قد حرد فعل نن ظلل ندى حرث قوم عرض لهو کره بصر لما جهر سليمان ندو قدر

از مقصد صحيح خدايى است و رود به باطل و بازى قلمداد شده‏است. * [اعراف:51]. لعب شمردن دين سبك شمردن و جدى نگرفتن آن است مثل [مائده:58]. *** * [انعام:32].

شفع عشر نا انن فجر سرى لن هل ها فى جىء مع اخر ثم حيى امم ذلک وله دنو قسم لعب اله الله لهو کذب اجل ه علو تبع انتم

من ه فى غرر وعد ل يوم قول الذين بعض دين شطن اخذ نفس کفر قلب على متع ربب ها لعب لهو حقق ان الى نا منى اذ ايى هما شهد اوى عند جىء حتى امر انس يا سبق هذا ذا