نتایج جستجو

راغب و ديگران گفته‏اند مثل [بقره:285] فهميديم و طاعت و كرديم. [انفال:31]. در آيه [انفال:21]. شايد به معنى فهم و درك باشد. يعنى مثل آنان نباشد كه گفتند:

است آيه فوق نظير آيه [نساء:89]، است كه «وَجَدَ» به جاى «ثَقِفَ» آمده است. [انفال:57]، پس اگر در جنگ با آنها، مصادف و روبرو شدى با آنها، كسانى را كه در پشت

انسجام اجتماعى ۱۰ ۱۱ انفال: آثار انفال ۹ ; احکام انفال ۳، ۶، ۸ ; پرسش از انفال ۱ ; تقسیم انفال ۱ ; مالک انفال ۱، ۶ ; موارد انفال ۳ ایمان: آثار ایمان ۱۳ ;

مى‏نمائيم. وبا نقل آنها دل تو را از اضطراب و تشويش بسكون و آرامش و ثبوت مى‏بريم [انفال:30] آيه شريفه درباره مذاكرات دارالنَدوه مكّه است كه راجع به حضرت رسول «صلى

آنگاه كه آنها را از حركت باز داشتيد و اسيرشان كرديد ريسمان را محكم كنيد. [انفال:67] . آيه شريفه در ملامت مسلمانان است كه درباره اسيران بدر به حضرت رسول صلى

آیات شامل این کلمه «انفال» در اصل از مادّه «نَفْل» (بر وزن نفع) به معناى زیادى است; و این که به نمازهاى مستحب «نافِلَه» گفته مى شود، به این دلیل است که

نموده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۶ - ۱، سوره انفال معناى (( انفال )) ، (( ذات )) و مراد از اصلاح طلبى ذات البين اختلاف مفسرين در قرائت

مراد كورى، كرى و لالى ظاهرى باشد. شايد منظور عدّه‏اى از اهل آتش است. * [انفال:22]. منظور از آيه منكرين دين‏اند انسان منهاى عدم تعقّل حيوان و جنبنده‏اى

توأم با ترس گفته. طبرسى ذيل آيه 122 و 152 آل عمران آن را جبن و ذيل آيه 43 انفال ضعف ناشى از فزع معنى كرده. فيومى در مصباح فَشِل (به فتح اول و كسر دوم) را

توأم با ترس گفته. طبرسى ذيل آيه 122 و 152 آل عمران آن را جبن و ذيل آيه 43 انفال ضعف ناشى از فزع معنى كرده. فيومى در مصباح فَشِل (به فتح اول و كسر دوم) را

ظّلام: صيغه مبالغه است اين كلمه پنج بار در قرآن به كار رفته: آل عمران:182، انفال:51، حج:10، فصلت:46، ق:29. و همه درباره نفى ظلم از پروردگار است «وَ اَنَّ

عَلى رَسُولِهِ». اين قسمت اموال و اراضى از انفال است و انفال نيز مخصوص خدا و رسول مى‏باشد چنانكه فرموده: [انفال:1]. فقها در «مالَمْ يُوجَفْ عَلَيْهِ بِخَيْلٍ

نیز گفته مى شود که بدون مشقت به دست مى آید. لذا به غنائم جنگى و همچنین «انفال» (ثروت هاى طبیعى که متعلق به حکومت اسلامى است و مالک مشخص ندارد) اطلاق مى

راغب و ديگران گفته‏اند مثل [بقره:285] فهميديم و طاعت و كرديم. [انفال:31]. در آيه [انفال:21]. شايد به معنى فهم و درك باشد. يعنى مثل آنان نباشد كه گفتند:

به دليل بيان كردن احكام انفال و ثروت‌هاى عمومى، به «انفال» نامگذارى شده است. نام ديگر اين سوره، «بدر» است، زيرا بيشتر آياتش پيرامون جنگ بدر است اوّلين نبرد

ايضاً كَره (به فتح اول) به معنى ناپسند شدن است. «كَرُهَ الْاَمْرُ :قُبِحَ». [انفال:8]. تا حق را ثابت و باطل را ابطال كند هر چند گناهكاران ناپسند دارند. در صحاح،

ايضاً كَره (به فتح اول) به معنى ناپسند شدن است. «كَرُهَ الْاَمْرُ :قُبِحَ». [انفال:8]. تا حق را ثابت و باطل را ابطال كند هر چند گناهكاران ناپسند دارند. در صحاح،

قسم دوّم به طور توسّع و مجاز است (ج 7 ص 92(. جمع دبر ادبار است مثل [انفال:15]، [انفال:50] . از دبر به مناسبت معناى اوّلى افعالى مشتق شده مثل ادبر، تدبّر،

است با نقض عهد در نهان. على هذا خيانت به معنى منع حق و مخالفت با حقّ است. [انفال:71] مراد از خيانت در اين جا نقض عهد و مخالفت حق است كه اسيران مثلاً مى‏خواستند

امْضُوا حَيْثُ تُؤمَروُنَ» برويد به مكانيكه دستور داده مى‏شويد. [زخرف:8]. [انفال:38]. ظاهرا مراد از مضى روشن شدن است يعنى حكايت و طريقه مكذبين اول، روشن شده