سِنَة
از الکتاب
«سِنَةٌ» از مادّه «وَسَن» به گفته بسیارى از مفسران به معناى سستى مخصوصى است که در آغاز خواب روى مى دهد، یا به تعبیر دیگر، به معناى خواب سبک است; در واقع، «سِنَهٌ» خوابى است که به چشم عارض مى شود.
ریشه کلمه
- وسن (۱ بار)
قاموس قرآن
[بقره:255]. سنه، وسن، نعاس هر سه به معنى چرت است يعنى: خدا جز او معبودى نيست و زنده وقائم به تدبير عالم است او را چرتى و خوابى نمىگيرد. در الميزان فرموده: چون خواب ضررش بر قيوميت بيشتر از چرت است مقتضى آن بود كه اول چرت نفى شود آنگاه خواب. يعنى نه آن عامل ضعيف خدا را مىگيرد تا مخالف قيوميت باشد و نه آن عامل قوى (به اختصار) اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است .
