ریشه نکد
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
[اعراف:58]. نَكْد (بروزن فلس) به معنى مشقت و قلت است «نَكِدَ الْعيشُ: عَسَرَوَاشْتَدَّ» يعنى زندگى به سختى و عسرت رسيد «نَكِدَالْبِئْرُ: قَلَّ ماءُهُ» يعنى آب چاه كم شد. «نَكِد» به فتح نون وكسر كاف به معنى قليل الخير است يعنى: سرزمين پاك رویيدنى آن باذن خدايش مىرويد و زمينى كه شوره زار و خبيث است نباتش نمىرويد مگر كم فائده اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. در الميزان فرموده: اين آيه نسبت به آيه ماقبل مفيد آن است كه رحمت الهى نسبت به خلق يكنواخت و عام است و اختلاف در قبول رحمت راجع بخود مردم است (بعضى طيب اند رحمت در آنها اثر تمام دارد و بعضى خبيث اند كه استفاده كم از آن مىبرند).
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
نَکِداً | ۱ |