النّدَامَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- ندم (۷ بار)
قاموس قرآن
نَدَم و نَدامَة به معنى پشيمانى و تأسف است بر چيز فوت شده و فرصتى از دست رفته در مفردات گفته:«النَّدمُ والنَّدامةُ: الَّتحَسُّرُ مِنْ تَغُّيرِ رَأْىٍ فى اَمْرٍ فائِتٍ» در قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفتهاند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند سپس پشيمان شدند. در قضيه قتل فرزند آدم برادر خويش را آمده [مائده:31]. مىشود گفت ندامتش از عدم دفن برادر بود و مىشود گفت بر اصل قتل بود آيا درصورت دوم آن توبه است؟ در باره ناقه صالح آمده [شعراء:157]. گفتهاند ندامت بعد از ظهور علامت عذاب بود و گرنه پس ازعقر ناقه، صالح «عليه السلام»را مسخره كردهاند چنانكه فرموده: [اعراف:77].
