ریشه مقت

تکرار در قرآن: ۶(بار)

لیست کلمات مشتق شده

قاموس قرآن

بغض شديد نسبت به كسى كه مى‏بينى مرتكب كار قبيح است. (راغب) در قاموس مطلق بغض گفته و در اقرب آمده: «مَقَتَهُ مَقْتاً: اَبْغَضَهُ اَشَدَّ الْبُغْضِ عَنْ اَمْرٍ قَبيحٍ». [نساء:22]. مقت به معنى ممقوت است يعنى: نكاح زن پدر كارى بس قبيح و مبغوض خدا و راه و رسم بدى است در جاهليت نكاح نامادرى را نكاح المقت مى‏گفتند ظاهراً مراد از آيه مبغوض واقعى است نه نقل قول آنها. [صف:3]. مقتاً تفسير «كَبُر» است يعنى مبغوض بزرگى است نزد خدا اينكه بگوئيد آنچه را كه نمى‏كنيد (نخواهيد كرد) ظهور آيه در مطلق تخلّف فعل از قول و خلف وعد و نقض عهد است و مابعد آيات نشان مى‏دهد كه راجع به تخلّف از جهاد مى‏باشد. * [غافر:10]. اگر «اِذْتُدْعَوْنَ» ظرف «مَقْتِكُم» باشد در اينصورت مقت آنها نسبت به نفسشان در موقع دعوت انبیاء، همان كفر و عصيان است يعنى كفر و عصيان دليل آنست كه نفسشان را مبغوض داشته‏اند لذا به وسيله كفر بدبختش كرده‏اند. و اگر «اِذْتُدْعَوْنَ» در مقام تعليل «لَمَقْتُ اللَّهِ» باشد، آنوقت ظرف «مَقْتِكُم» روز قيامت است يعنى اكنون كه خود را مبغوض مى‏داريد بغض و عذاب خدا نسبت به شما از بغضتان بزرگتر است زيرا كه پيامبران شما را به ايمان مى‏خواندند و شما كافر مى‏شديد. الميزان وجه اوّل را اختيار كرده است. اين ندا در آخرت خواهد بود.

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
مَقْتاً	۴
لَمَقْتُ‌	۱
مَقْتِکُمْ‌	۱