ریشه قفو
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۵(بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فلس) در پى آمدن. گويند:«قَفااَثَرَهُ قَفْواً: تَبَعَهُ» تَقِفْيَة تابع كردن و كسى را در پشت سر ديگرى قراردادن است. اصل قفو از قفا(پشت گردن) است [بقره:87]. به موسى كتاب داديم و از پى او پيامبرانى فرستاديم. [مائده:46]. طريقهها و شريعتهاست. * [اسراء:36]. يعنى تبعيت و پيروى مكن از آنچه نمىدانى. معنى آيه در «فؤاد» گذشت.
کلمات مشتق شده در قرآن
کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
---|---|
قَفَّيْنَا | ۴ |
تَقْفُ | ۱ |