تُشْمِت
از الکتاب
ریشه کلمه
- شمت (۱ بار)
قاموس قرآن
شمات و شماتت: شاد شدن به بلالى دشمن (راغب) [اعراف:150]. هارون به موسى گفت: دشمنان را به جهت من شادمان مكن. (كه آنهاببينند تو مرا عتاب و مؤاخذه مىكنى و از گرفتارى من شاد شوند) تشميت عاطس آن است كه وقت عطسه كردن كسى او را دعا كنيم و يرحمك اللّه بگوئيم در اقرب از ابوعلى نقل مىكند: آن دعا ايت تا شخص به حال شماتت نيافتدو راغب گفته: گوئى آن ازاله شماتت به وسيله دعاست مثل تمرين در ازاله مرض. اين لفظ در قرآن فقط يكبار آمده است.
