مُشَيّدَة
از الکتاب
«مُشَیَّدَة» در اصل، از مادّه «شِید» (بر وزن شیر) به معناى گچ ومواد محکم دیگرى است که براى استحکام بنا در آن به کار مى برند، و از آنجا که در آن عصر و زمان معمولاً محکم ترین ماده براى استحکام بنا گچ بوده، بیشتر به این ماده اطلاق مى شده است.
بنابراین «بُرُوج مُشَیَّدَة» به معناى قلعه هاى محکم است و اگر مى بینیم «مُشَیَّدَة» به معناى مرتفع و طولانى آمده، آن هم نیز به خاطر آن است که بدون استفاده از گچ و مانند آن هیچ گاه نمى توانستند بناهاى مرتفع و طولانى بسازند.
ریشه کلمه
- شيد (۲ بار)
قاموس قرآن
به فتح (ش) گچ كارى كردن. بالا بردن. و آن به كسر (ش) گچ و نحو آن است (اقرب) [حج:45]. يعنى اى بسا چاه كهنه بى آب بر و اى بسا قصر بلند يا گچ كارى شده [نساء:78]. راغب گويد: «شيّد قواعده» يعنى پايههاى آن را محكم كرد گوئى با گچ بنا كرده. بروج مشيّده يعنى برجهاى محكم يا مرتفع.
