تَسْنِيم
از الکتاب
«تَسْنِیم و سلسبیل» به معناى چشمه شراب طهور و عسل مصفّى است.
ریشه کلمه
- سنم (۱ بار)
قاموس قرآن
[مطفّفين:27-28]. تسنيم در اصل به معنى بالا بردن است «سنم الشىء: رفعه» و آن در آيه نام چشمهاى است در جوامع الجامع گفته: علت اين تسميه آن است كه آن بالاترين شراب بهشت است و يا اينكه از فوق جارى مىشود (مثل آبشار) عيناً منصوب است به جهت مدح يا حاليّت چنانكه گفتهاند ولى به نظر من مفعول فعل محذوف است و تقدير آن: اعنى عيناً است و آن بيان تسنيم مىباشد براى توضيح بيشتر به «كافور» رجوع شود تسنيم فقط يكبار در قرآن يافته است.
