السّمْع

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«سمع» مفرد و به معناى گوش است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

قوّه شنوائى. شنيدن. گوش مثل [هود:20]، [شعراء:212]. كه هر دو به معنى شنيدن است و مثل [بقره:7]، [جاثية:23]. كه به معنى گوش است. به معنى فهم و درك و طاعت نيز آيد چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند مثل [بقره:285] فهميديم و طاعت و كرديم. [انفال:31]. در آيه [انفال:21]. شايد به معنى فهم و درك باشد. يعنى مثل آنان نباشد كه گفتند: فهميديم حال آن كه نمى‏فهمند.