ریشه سرب
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۲(بار)
«سَرَب» (بر وزن جَرَب) به گونه اى که «راغب» در «مفردات» گوید، به معناى راه رفتن در سراشیبى است.
قاموس قرآن
(به فتح س - ر) رفتن در سرازير و نيز محل سرازير چنانكه راغب گفته است [كهف:61]. ظاهراً سرب مصدر و تميز است يعنى: ماهى خود را فراموش كردند پس راه خويش را سرازيز به دريا پيش گرفت (به طور سرازيرى رفت). سارب: راه رونده [رعد:10] در علم خدا مساوى است آنكه پنهانى سخن گويد و آنكه آشمار و آنكه در شب پنهان مىشود و در روز روشن راه مىرود. راغب گويد «السارب: الذاهب فى سربهاى طريقه» گوئى يك نوع آسانى و راحت رفتن در آن ملحوظ است كه سرازيرى در معنى اوّلى آن قيد شده.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| سَارِبٌ | ۱ |
| سَرَباً | ۱ |
