مُرَاغَما
«مُراغَم» از مادّه «رَغام» (بر وزن کلام) به معناى «خاک» گرفته شده، و «ارغام» به معناى به خاک مالیدن و ذلیل کردن است و «مراغم»، هم صیغه اسم مفعول است و هم اسم مکان، اما در آیه فوق به معناى اسم مکان آمده، یعنى مکانى که مى توانند در آن حق را اجراء کنند و اگر کسى با حق از روى عناد مخالفت کند، او را محکوم سازند و بینى او را به خاک بمالند.
ریشه کلمه
- رغم (۱ بار)
قاموس قرآن
[نساء:100]. مراغم (به صيغه مفعول) به معنى جايگاه و موضع است (مجمع) يعنى هر كه در راه خدا از موطن خود هجرت كند در زمين جايگاه بسيار و وسعت مىيابد كه در آن به خداى خود بندگى كند. رغام به فتح راء به معنى خاك نرم است (راغب) مجمع و اقرب آن را مطلق خاك گفتهاند «رغم انف فلان» يعنى بينى اش به خاك افتاد «ارغم اللّه انفه» يعنى بينى اش را به خاك ماليد. به نظر مىآيد مراغم از اين جهت است كه شخص مهاجر در آن محل برغم انف دشمن به راحتى مشغول عبادت خداى خود مىشود. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است.
