مَحِيص
از الکتاب
«مَحِیْص» از مادّه «محص» به معناى رهایى از عیب و یا ناراحتى است.
و از مادّه «حَیْص» (بر وزن حیف) به معناى بازگشت و عدول و کناره گیرى کردن از چیزى است، و از آنجا که «مَحِیص»، اسم مکان است، این کلمه به معناى فرارگاه یا پناهگاه مى آید و به همین مناسبت به معناى فرار از مشکلات، و هزیمت در میدان جنگ نیز آمده است.
ریشه کلمه
- حيص (۵ بار)
قاموس قرآن
عدول. كنار شدن. «حاص عنه حيصاً عدل و حاد» على هذا اين كلمه معنى و وزناً مثل حيد است كه گذشت. محيص اسم مكان به معنى فرارگاه و محل كنار شدن است و آن در قرآن پنج بار آمده است [ابراهيم:21 ] برابر است بر ما خواه ناله كنيم يا صبور باشيم ما را فرارگاهى از عذاب نيست.