الْأَيَامَى
از الکتاب
«أَیامى» جمع «أَیِّم» (بر وزن قَیِّم) در اصل، به معناى زنى است که شوهر ندارد; سپس به مردى که همسر ندارد نیز گفته شده است، و به این ترتیب، تمام زنان و مردان مجرد در مفهوم این آیه داخلند خواه «بکر» باشند یا «بیوه».
ریشه کلمه
- ايم (۱ بار)
قاموس قرآن
اَيِّم(با تشديد) زن بى شوهر جمع آن در قرآن اَيامى است گاهى به مرو مجرد نيز اَيِّم گويند (مفردات) در قاموس گويد: اَيِّم زنى بى شوهر است خواه دوشيزه باشد يا شوهر رفته و نيز مردى كه زن ندارد. آيه [نور:32] زنان بى شوهر و مردان بى زن هر دو مرادند، يعنى زنان بى شوهر و مردان مجرّد را جفت دهيد.