النّذُر
از الکتاب
«نُذُر» جمع «نذیر» به معناى انذارکننده، و کنایه از پیامبران و رهبران الهى است، و یا جمع «انذار» یعنى: اخطار و تهدید غافلان و مجرمان است، که برنامه این رهبران الهى مى باشد.
اعم از آیات الهى، اخبار امم پیشین، و پیامبرانى که صداى آنها به گوش مردم رسیده است، بعضى نیز احتمال داده اند که «نُذُر» مصدر و به معناى «انذار» مى باشد، ولى معناى اول مناسب تر است ـ ضمناً «مَا» در «مَاتُغْنِ النُّذُر» نافیه است نه استفهامیه.
ریشه کلمه
- نذر (۱۳۰ بار)
