بِمَفَازَتِهِم
از الکتاب
«مَفازَه» از مادّه «فوز»، مصدر میمى و به معناى «فلاح و رستگارى و پیروزى» است و «با» در «بِمُفازَتِهِم» یا براى ملابست است، یا سببیت، در صورت اول معناى آیه چنین مى شود: «خداوند آنها را نجاتى همراه با رستگارى و پیروزى مى دهد» و در صورت دوم معناى آیه این است: «خداوند آنها را به سبب رستگاریشان (کنایه از اعمال صالح و ایمان است) نجات و رهایى مى بخشد».