کَأْس
از الکتاب
«کَأْس» (بر وزن رأس) نزد اهل لغت، به ظرفى گفته مى شود که پر و لبریز باشد، و اگر خالى باشد، معمولاً به آن «قدح» مى گویند. «راغب» در «مفردات» مى گوید: اَلْکَأْسُ الاِنَاءُ بِمَا فِیْهِ مِنَ الشَّرابِ: «کأس به معناى ظرفى است که پر از نوشیدنى باشد». و گاه به خود جام یا محتواى آن نیز اطلاق مى شود.
ریشه کلمه
- کئس (۶ بار)
