عَوْرَة
از الکتاب
واژه «عَوْرَه» در اصل از مادّه «عار» است، و به چیزى گفته مى شود که آشکار ساختنش موجب عار باشد، به شکاف هایى که در لباس یا دیوار خانه ظاهر مى شود، و همچنین به نقاط آسیب پذیر مرزها، و آنچه انسان از آن بیم و وحشت دارد نیز «عوره» گفته مى شود، در اینجا منظور خانه هایى است که در و دیوار مطمئنى ندارد، و بیم حمله دشمن به آن مى رود.
و از آنجا که آشکار شدن آلت جنسى مایه عیب و عار است در لغت عرب به آن «عورت» اطلاق شده. کلمه «عورة» گاه، به معناى شکاف در دیوار، لباس و مانند آن نیز آمده است و گاه، به معناى مطلق عیب مى باشد.
اطلاق کلمه «عورت» بر اوقات سه گانه، در سوره «نور» به خاطر آن است که مردم در این اوقات خود را زیاد مقید به پوشانیدن خویش ـ مانند سایر اوقات ـ نمى کنند و یک حالت خصوصى دارند.
ریشه کلمه
- عور (۴ بار)
