سَکَرا
از الکتاب
در اینجا «سَکَر» یعنى مسکر و شرابى را که از انگور و خرما مى گرفتند. درست در مقابل رزق حسن قرار داده، و آن را یک نوشیدنى ناپاک و آلوده شمرده است.
درست است که «سَکَر» در لغت معانى مختلفى دارد، ولى در اینجا به معناى مسکرات و مشروبات الکلى است، و معناى مشهور آن همین است.
ریشه کلمه
- سکر (۷ بار)
