رَوْضَات
از الکتاب
«رَوْضات»، جمع «روضة» به معناى محلى است که آب و درخت فراوان دارد، لذا به باغ هاى خرم و سرسبز «روضة» اطلاق مى شود. از این تعبیر به خوبى استفاده مى شود که باغ هاى بهشت متفاوت است، و مؤمنان صالح العمل، در بهترین باغ هاى بهشت جایشان است; و مفهوم این سخن این است که مؤمنان گنهکار، هنگامى که مشمول عفوخداشوند،به بهشت راه مى یابند، هر چند جاى آنها در «روضات» نیست.
ریشه کلمه
- روض (۲ بار)