رَب
از الکتاب
«ربّ» ـ همان گونه که در تفسیر سوره «حمد» گفته ایم ـ به معناى «مالک مصلح» است; بنابراین، به هر کس که مالک چیزى باشد اطلاق نمى شود، بلکه به مالکى مى گویند که در صدد اصلاح، حفظ و تدبیر ملک خویش است، به همین دلیل، گاه به معناى تربیت کننده و پرورش دهنده نیز آمده است.
ریشه کلمه
- ربب (۹۸۰ بار)
