بِبَيّنَة
از الکتاب
«بَیِّنَة» در اصل، به چیزى مى گویند که میان دو شىء فاصله و جدایى مى افکند به گونه اى که دیگر هیچ گونه اتصال و آمیزش با هم نداشته باشند، سپس به دلیل روشن و آشکار نیز گفته شده، از این نظر که حق و باطل را کاملاً از هم جدا مى کند. در اصطلاح فقهى اگر چه «بیّنة» به شهادت دو نفر عادل گفته مى شود ولى معناى لغوى آن کاملاً وسیع است و شهادت دو عادل یکى از مصداق هاى آن مى باشد. و اگر به معجزات «بیّنة» گفته مى شود، باز از همین نظر است که حق را از باطل جدا مى کند و اگر به آیات و احکام الهى «بیّنة» گفته مى شود باز به عنوان مصداق این معنا وسیع است.
