النازعات ٣٤

فَإِذَا جَاءَتِ‌ الطَّامَّةُ الْکُبْرَى‌

ترجمه

هنگامی که آن حادثه بزرگ رخ دهد،

|پس چون آن مصيبت بزرگ در رسد

پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد،

پس چون آن واقعه بزرگ (و حادثه عظیم قیامت) پدید آید.

پس زمانی که آن حادثه بزرگ تر [و غیر قابل دفع] در رسد،

چون آن حادثه بزرگ دررسد،

آنگاه که هنگامه بزرگ فرارسد

پس چون آن بلاى سخت بزرگ- روز رستاخيز- بيايد،

هنگامی که بزرگترین حادثه (و بلای سخت طاقت‌فرسای قیامت) فرا می‌رسد.

پس آن‌گاه که آن هنگامه‌ی لبریز فراگیر از دشواری در رسد.

پس گاهی که آید فرودآینده‌ای بزرگتر

النازعات ٣٣	آیه ٣٤	النازعات ٣٥
سوره : سوره النازعات نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الطّآمَّةُ»: حادثه عظیم. مصیبت طاقت‌فرسا. بلای سخت و فراگیر. مراد قیامت است. «الْکُبْری»: بزرگترین. معلوم است هیچ مصیبت و واقعه‌ای بزرگتر از قیامت نیست.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

بَلِ‌ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ‌ وَ... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
• اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
• نقد و بررسى اقوال فوق
• بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
• (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
• عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
• معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
• حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
• داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
• معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
• مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
• چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
• رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
• تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
• تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
• لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
• مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
• (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )

• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - مقام رب چيست ؟
• ۲ - رابطه طغيان و ((دنيا پرستى ))
• ۳ - تنها دو گروه

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - رخداد قیامت، برترین حادثه ناگوارى که حوادث دیگر را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد. (الطامّة الکبرى) «طامّة»; یعنى، رخدادِ مصیبت بارى که بر هر رخداد دیگر غالب آید (لسان العرب).

۲ - «الطامّة الکبرى»، از اسامى قیامت (الطامّة الکبرى)

۳ - وقوع قیامت، حتمى و غیر قابل انفکاک از آفرینش دنیا است. (فإذا جاءت) حرف شرط «إذا»، در مواردى به کار مى رود که فعل شرط محقق خواهد شد. گفتنى است که «فاء» بر ترتب آن بر آفرینش دنیا - که آیات پیشین بیانگر آن بود - دلالت دارد.

۴ - پیدایش آسمان، زمین، شب، روز، آب، گیاه و کوه، حوادثى نابرابر با حادثه بزرگ قیامت (الطامّة الکبرى) «کبرى» اسم تفضیل است و قیامت را - در برابر آنچه در آیات پیشین ذکر شد - برترین و بزرگ ترین حادثه معرفى مى کند.

موضوعات مرتبط

• آب: پیدایش آب ۴
• آسمان: پیدایش آسمان ۴
• روز: پیدایش روز ۴
• زمین: پیدایش زمین ۴
• طامة الکبرى :۲
• قیامت: حتمیت قیامت ۳; عظمت قیامت ۱، ۴; نامهاى قیامت ۲
• کوهها: پیدایش کوهها ۴
• گیاهان: پیدایش گیاهان ۴