روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۹۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

يونس عن حماد عن نعمان الرازي قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

مَنْ زَنَى خَرَجَ مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ مَنْ شَرِبَ اَلْخَمْرَ خَرَجَ مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ مُتَعَمِّداً خَرَجَ مِنَ اَلْإِيمَانِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۳۷

از نعمان رازى، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر كه زنا كند، از ايمان بدر رود، هر كه مى‏خوارى كند، از ايمان بدر رود و هر كه يك روز از ماه رمضان را عمداً افطار كند، از ايمان بدر رود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۸۰

نعمان رازى گويد: شنيدم امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كه زنا كند از ايمان خارج شود و هر كه مى بنوشد از ايمان خارج شود، و هر كه يك روز از ماه رمضان را عمدا افطار كند (دانسته و بدون عذر روزه‏اش را بخورد) از ايمان خارج شود (يعنى در حالى كه مؤمن مرتكب اين گناهان است، ايمان از او سلب مى‏شود و پس از پايان گناه برميگردد.)

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۶۷

يونس، از حمّاد، از نعمان رازى روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «هر كه زنا كند، از ايمان بيرون مى‏رود. و هر كه شراب‏بياشامد، از ايمان بيرون مى‏رود. و هر كه يك روز را از ماه مبارك رمضان افطار كند از روى عمد، بدون عذر شرعى، از ايمان بيرون مى‏رود».