روایت:الکافی جلد ۱ ش ۴۸۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

و بهذا الاسناد عن مروك بن عبيد عن محمد بن زيد الطبري قال :

كُنْتُ قَائِماً عَلَى رَأْسِ‏ اَلرِّضَا ع‏ بِخُرَاسَانَ‏ وَ عِنْدَهُ عِدَّةٌ مِنْ‏ بَنِي هَاشِمٍ‏ وَ فِيهِمْ‏ إِسْحَاقُ بْنُ مُوسَى بْنِ عِيسَى اَلْعَبَّاسِيُ‏ فَقَالَ يَا إِسْحَاقُ‏ بَلَغَنِي أَنَّ اَلنَّاسَ يَقُولُونَ إِنَّا نَزْعُمُ أَنَّ اَلنَّاسَ عَبِيدٌ لَنَا لاَ وَ قَرَابَتِي مِنْ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ مَا قُلْتُهُ قَطُّ وَ لاَ سَمِعْتُهُ مِنْ‏ آبَائِي‏ قَالَهُ‏ وَ لاَ بَلَغَنِي عَنْ أَحَدٍ مِنْ‏ آبَائِي‏ قَالَهُ وَ لَكِنِّي أَقُولُ اَلنَّاسُ عَبِيدٌ لَنَا فِي اَلطَّاعَةِ مَوَالٍ لَنَا فِي اَلدِّينِ فَلْيُبَلِّغِ اَلشَّاهِدُ اَلْغَائِبَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۷۹

محمد بن زيد طبرى گويد: من در خراسان بالاى سر امام رضا (ع) ايستاده به خدمت بودم و جمعى از بنى هاشم كه اسحاق بن موسى بن عيسى عباسى همراه آنها بود، شرفياب حضور او بودند. آن حضرت فرمود: اى اسحاق به من خبر رسيده كه مردم مى‏گويند: ما عقيده داريم كه همه مردم بنده‏هاى ما هستند، نه، سوگند بدان خويشى و قرابتى كه با رسول خدا (ص) دارم، من هرگز چنين چيزى نگفتم، و از پدران خود هم نشنيدم و به من نرسيده است كه يكى از نياكان من چنين گفته باشد، ولى من مى گويم كه مردم بندگان ما هستند در اينكه اطاعت ما بر آنها واجب است و در ديانت به ما وابسته‏اند، بايد حاضران به غائبان برسانند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۲۶۵

طبرى گويد: من در خراسان بالاى سر امام رضا عليه السلام بخدمت ايستاده بودم و جمعى از بنى هاشم كه اسحاق بن موسى در ميانشان بود، خدمت آن حضرت بودند، امام فرمود: اى اسحاق بمن خبر رسيد كه مردم (اهل سنت) ميگويند: ما عقيده داريم كه مردم برده ما هستند، نه سوگند بخويشى و قرابتى كه با پيغمبر (ص) دارم نه من هرگز اين سخن گفته‏ام و نه از پدرانم شنيده‏ام و نه بمن خبر رسيده كه يكى از آنها گفته باشد ولى من ميگويم مردم بنده ما هستند در اينكه اطاعت ما بر آنها واجبست و در اطاعت فرمانبر مايند و در دين پيرو ما هستند، هر كس حاضر است بغائبين برساند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۵۹۱

و به همين اسناد، از مَروَك بن عُبيد، از محمد بن زيد طبرى روايت است كه گفت: در خراسان بر بالاى سر امام رضا عليه السلام ايستاده بودم و نزد آن حضرت چند نفر از بنى هاشم بودند و اسحاق بن موسى بن عيسى عباسى در ميان ايشان بود. پس حضرت فرمود كه: «اى اسحاق، به من خبر رسيده كه مردم مى‏گويند كه: ما گمان داريم كه همه مردمان بندگان مايند. نه، به حق خويشى كه من با رسول خدا دارم، سوگند مى‏خورم كه من، هرگز اين را نگفته‏ام، و اين را از يكى از پدران خود نشنيده‏ام كه بگويد، و به من نيز نرسيده از يكى از پدران خود كه اين را گفته باشد، وليكن مى‏گويم كه: مردمان، بندگان مايند در فرمان‏بردارى و مواليان مايند در باب دين. پس بايد كه آن‏كه حاضر است به غائب برساند».