الشعراء ١١٧
از الکتاب
ترجمه
| الشعراء ١١٦ | آیه ١١٧ | الشعراء ١١٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«قالَ: رَبِّ ...»: این آیه مقدّمه تقاضای مطالب آیه بعدی است.
تفسیر
- آيات ۱۰۵ - ۱۲۲، سوره شعرا
- وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين ))
- در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند
- نوح عليه السّلام از خداوند مى خواهد بين او و قومش قضاى خود را براند
- بحث روايتى (چند روايت درباره نوح عليه السّلام و قوم او)
نکات آیه
۱ - شِکوه نوح(ع) به درگاه خدا، از لجاجت و تکذیب گرى قومش نسبت به او (قال ربّ إنّ قومى کذّبون)
۲ - نوح(ع)، نگران تکذیب ارزش ها و تعالیم الهى از سوى مردم بود; نه نگران تهدید خود او از سوى آنان. (قال ربّ إنّ قومى کذّبون) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که شکوه نوح(ع) به درگاه خدا در پى تهدیدهاى سخت مخالفان، از تکذیب گرى آنان بود نه از تهدیدهاى آنها.
۳ - یکپارچگى قوم نوح در مخالفت با وى و تکذیب رسالت الهى او (إنّ قومى کذّبون) شمول نهفته در تعبیر «إنّ قومى»، بیانگر مطلب یاد شده است.
۴ - التجاى نوح(ع) به ربوبیت خدا در شرایط یأس و هجوم مشکلات بر سر راه رسالتش (قال ربّ إنّ قومى کذّبون)
موضوعات مرتبط
- خدا: التجا به خدا ۴
- دین: تکذیب دین ۲
- قوم نوح: تهدیدهاى قوم نوح ۲; کفر قوم نوح ۱; لجاجت قوم نوح ۱
- نوح(ع): التجاى نوح(ع) ۴; تهدید نوح(ع) ۲; عوامل نگرانى نوح(ع) ۲; قصه نوح(ع) ۱، ۲; گلایه نوح(ع) ۱; هماهنگى مخالفان نوح(ع)۳; هماهنگى مکذبان نوح(ع) ۳; یأس نوح(ع) ۴
