يَرْقُبُون
ریشه کلمه
- رقب (۲۴ بار)
قاموس قرآن
رقبه (بكسر اوّل) و رقوب به معنى حفظ و انتظار است (اقرب) طبرسى فرموده: رقبه و انتظار و مراقبت و مراعات و محافظت نظير هماند. صحاح و قاموس: رقيب را حافظ و منتظر گفته است به نظر مىآيد كه معنى جامع همان محافظت باشد. در قرآن مجيد گاهى معناى حفظ و مراعات منظور است مثل [توبه:10]. درباره هيچ مؤمن قرابتى و پيمانى را حفظ و مراعات نمىكنند [نساء:1]. راستى خدا بر شما حافظ و مراقب است. و گاهى مراد از آن انتظار است و آن در صورتى است كه از باب افتعال باشد نحو [دخان:59]. [دخان:10]. رقيب در آيه [هود:93] به معنى منتظر است. ترقّب: به معنى انتظار است (مجمع صحاح) راغب آن را احتراز گفته [قصص:18]. يعنى موسى صبح كرد در حالى كه ترسان بود و انتظار مىكشيد كه قتل قبطى چه سر و صدائى ايجاد خواهد كرد و آيا خواهند دانست كه او كشته است يا نه؟ [قصص:21]. از شهر خارج شد و بيمناك بود و انتظار داشت كه تعقيبش كنند. و بقول راغب از روشن شدن قضيّه احتراز داشت و نيز احتراز داشت كه شناخته شود.
