الأعراف ١٥٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

کسانی که گوساله را (معبود خود) قرار دادند، بزودی خشم پروردگارشان، و ذلّت در زندگی دنیا به آنها می‌رسد؛ و اینچنین، کسانی را که (بر خدا) افترا می‌بندند، کیفر می دهیم!

همانا كسانى كه گوساله را پرستيدند به زودى خشمى از پروردگارشان و ذلتى در زندگى دنيا به آنان خواهد رسيد، و دروغسازان را اين گونه سزا مى‌دهيم
آرى، كسانى كه گوساله را [به پرستش‌] گرفتند، به زودى خشمى از پروردگارشان و ذلّتى در زندگى دنيا به ايشان خواهد رسيد؛ و ما اين گونه، دروغ‌پردازان را كيفر مى‌دهيم.
آنان که گوساله را به پرستش گرفتند (آتش قهر و) غضب خدا (در آخرت) و ذلت و خواری در حیات دنیا محقّقاً به آنها خواهد رسید، و این چنین ما دروغ‌پردازان را کیفر خواهیم کرد.
بی تردید کسانی که گوساله را [به پرستش] گرفتند، به زودی خشمی سخت از پروردگارشان، و خواری و ذلتی در زندگی دنیا به آنان خواهد رسید؛ و این گونه دروغ بافان را کیفر می دهیم.
آنان كه گوساله را برگزيدند به زودى به غضب پروردگارشان گرفتار خواهند شد و در زندگانى اينجهانى به خوارى خواهند افتاد. دروغسازان را اينچنين كيفر مى‌دهيم.
کسانی که گوساله را به پرستش گرفتند زودا که گرفتار خشم پروردگارشان و در زندگانی دنیا دچار خواری شوند، و بدین‌سان افترازنندگان را جزا می‌دهیم‌
همانا كسانى كه گوساله را [به خدايى‌] گرفتند بزودى خشمى از خدايشان و خواريى در زندگى دنيا به آنها رسد و دروغ پردازان را اين گونه كيفر مى‌دهيم.
آنان که (همچون سامری و راهروانش) گوساله را معبود خود کردند، خشم عظیمی از سوی پروردگارشان ایشان را (در آخرت) فرا می‌گیرد، و خواری شدیدی در دنیا بدیشان دست می‌دهد. کسانی را هم که (به خدا) دروغ بندند (و جز او را بپرستند) این چنین جزا و سزا می‌دهیم.
بی‌گمان، کسانی که گوساله را (به پرستش) گرفتند، به زودی خشمی از پروردگارشان و ذلّتی در زندگی دنیاشان به ایشان خواهد رسید و ما این‌گونه افترازنندگان را کیفر می‌دهیم.
همانا آنان که برگرفتند گوساله را بزودی رسدشان خشمی از پروردگارشان و خواریی در زندگانی دنیا و چنین کیفر دهیم به دروغ آوران‌


الأعراف ١٥١ آیه ١٥٢ الأعراف ١٥٣
سوره : سوره الأعراف
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَذلِکَ»: همچون کیفر ایشان. «الْمُفْتَرِینَ»: بهتان و تهمت‌زنندگان. کسانی که به ناروا چیزهائی گویند و دروغهائی به هم بافند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، گوساله پرستان بنى اسرائیل را به غضبى شدید و قریب الوقوع تهید کرد. (إن الذین اتخذوا العجل سینالهم غضب من ربهم و ذلة فى الحیوة الدنیا) «فى الحیوة الدنیا» علاوه بر اینکه قید براى «ذلة» است، مى تواند «قید» براى غضب نیز باشد. در این صورت مراد از غضب الهى گرفتار ساختن به عذابهاى دنیوى است. نکرده آوردن «غضب» دلالت بر شدت غضب و عظمت آن دارد.

۲- خداوند، گوساله پرستان بنى اسرائیل را به پدید آوردن ذلتى شدید در زندگى دنیوى آنان تهدید کرد. (إن الذین اتخذوا العجل سینالهم ... ذلة فى الحیوة الدنیا)

۳- عقوبتها و کیفرهاى خداوند پرتویى از غضب اوست. (سینالهم غضب من ربهم) مراد از غضب به دلیل «سینالهم» (به آنان اصابت مى کند) کیفر و عقوبت است. زیرا غضب یک حالت و صفت است و از کسى به دیگرى منتقل نمى شود.

۴- کیفرهاى خداوند برخاسته از ربوبیت اوست. (سینالهم غضب من ربهم)

۵- گرفتار شدن به غضب الهى و عجین شدن زندگانى دنیا به ذلت و خوارى، فرجام پرستشگران غیر خدا (إن الذین اتخذوا العجل سینالهم غضب من ربهم و ذلة فى الحیوة الدنیا)

۶- ابتلاى افترازنندگان بر خدا، به خشم او و آمیخته شدن زندگانى آنان به ذلت و خوارى، از سنتهاى خداوند در جوامع انسانى است. (و کذلک نجزى المفترین)

۷- قوم موسى با گرایش به گوساله پرستى بر خداوند افترا بستند. (و کذلک نجزى المفترین) مصداق مورد نظر براى «المفترین» مشرکان و گوساله پرستان بنى اسرائیل هستند. بنابراین شرکورزى آنان افترا بر خدا بود. «افتراء»، از «فریه»، به معناى دورغ بافتن است. و مراد از «مفترین»، به مناسبت مورد، کسانى هستند که بر خدا دروغ مى بندند ; یعنى به دروغ چیزى را به خدا نسبت مى دهند.

۸- پرستش غیر خدا و گرایشهاى شرک آلود، افترا بستن به خداوند است. (إن الذین اتخذوا العجل ... و کذلک نجزى المفترین)

روایات و احادیث

۹- عن ابى جعفر(ع): ... «إن الذین اتخذوا العجل سینالهم غضب من ربهم و ذلة فى الحیوة الدنیا و کذلک نجزى المفترین» فلاترى صاحب بدعة إلا ذلیلا و مفتریا على اللّه عز و جل و على رسوله(ص) و على أهل بیته صلوات اللّه علیهم إلا ذلیلا.[۱] از امام باقر(ع) (در برداشت و کشف ملاک) از آیه «إن الذین اتخذوا العجل ... و کذلک نجزى المفترین» روایت شده است: (نه تنها گوساله پرستان) بلکه سرانجام هر بدعتگزار و افترازننده بر خدا و رسول(ص) و اهل بیت (علیهم السلام)، ذلت و خوارى است.

موضوعات مرتبط

  • بت‌پرستان: فرجام بت‌پرستان ۵ ; کیفر بت‌پرستان ۵
  • بنى اسرائیل: تاریخ بنى اسرائیل ۷ ; تهدید گوساله پرستان بنى اسرائیل ۱، ۲ ; ذلت گوساله پرستان بنى اسرائیل ۲ ; کیفر دنیوى بنى اسرائیل ۲ ; گوساله پرستى بنى اسرائیل ۷ ; مغضوبیت گوساله پرستان بنى اسرائیل ۱
  • خدا: آثار افترا به خدا ۶ ; افترا به خدا ۷، ۸ ; تهدیدهاى خدا ۱، ۲ ; ربوبیت خدا ۴ ; سنتهاى خدا ۶ ; غضب خدا ۱، ۳ ; کیفرهاى خدا ۳ ; منشأ کیفرهاى خدا ۴ ; موجبات غضب خدا ۵، ۶
  • ذلت: عوامل ذلت اخروى ۵ ; عوامل ذلت دنیوى ۵
  • شرک: آثار شرک ۸
  • گوساله پرستان: ذلت دنیوى گوساله پرستان ۲
  • مغضوبان خدا: ذلت مغضوبان خدا ۶
  • مفتریان بر خدا: مغضوبیت مفتریان بر خدا ۶

منابع

  1. ↑ کافى، ج ۲، ص ۱۶، ح ۶ ; نورالثقلین، ج ۲، ص ۷۴- ، ح ۲۷۸.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأعراف_١٥٢&oldid=106202»