نتایج جستجو

۱ ; ربوبیت خدا ۱، ۲، ۴، ۱۴، ۱۶ ; مالکیت خدا ۱۲ خورشید: خلقت خورشید ۱۰ خیر: منشأ خیر ۱۳، ۱۴ ربوبیت: شرایط ربوبیت ۲ ; مستحق ربوبیت ۲ روز: استتار روز ۶، ۷،

Tabber requires Javascript to function. می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!» مى‌گويد: مال انبوهى را نابود كردم گويد: «مال فراوانى تباه

الدنیا و ما عند اللّه خیر و أبقى) ۲ - موهبت هاى اخروى، بهتر از بهره ورى هاى دنیایى و برتر از آن است. (فما أوتیتم ... و ما عند اللّه خیر) ۳ - نعمت ها و بهره

[قرآن‌] سخنی قاطع است‌ كه هر آينه آن مسلّماً قرآن سخن فیصله بخشی است (که خیر و شر، و خوب و بد، و حق و باطل را از هم جدا می‌سازد، و یگانه وسیله‌ی راه تشخیص

لَکُم فِي الزّبُر اللّه يَقُولُون أُولٰئِکُم وَ نَحْن رَسُولِه جَمِيع إِلَى خَيْر کُفّارُکُم مُنْتَصِر الّذِين مُقْتَدِر عَاهَدْتُم أَ الْمُشْرِکِين در حال

آفرین و داراى خیر فراوان) و پاکیزه است. (تحیّة من عند اللّه مبرکة طیّبة) «برکة» به معناى رشد و فزونى و «مبارک» به معناى چیزى است که از آن خیر و نعمت بسیار

(خروج از نقص به کمال) را بر او سهل و آسان گردانید. آن گاه راه [هدایت، سعادت، خیر و طاعت] را برایش آسان ساخت. سپس راهش را آسان ساخت. سپس راه را بر او آسان داشته

هشدار براى مشرکان مکه (أهم خیر أم قوم تبّع و الذین من قبلهم) ۲- هلاکت قوم «تبّع» و اقوام پیش از آن، به اراده و خواست خداوند (أهم خیر أم قوم تبّع و الذین من

خداوند ، بهترین حافظ و نگهبان است. (فالله خیر حفظًا) ۱۲- خداوند، ارحم الراحمین (مهربان ترین مهربانان) است. (فالله خیر حفظًا و هو أرحم الرحمین) ۱۳- حفاظت و حراست

برابر حضرت موسى(ع) (أم أنا خیر من هذا الذى هو مهین) ۲ - جامعه فرعونى، داراى نظامى طبقاتى و مبتنى بر اشرافى گرى (أم أنا خیر من هذا الذى هو مهین) ۳ - لکنت

موجب تغییر نعمتها مى شوند عبارتند از: ستمگرى بر مردم، دورى از عادت به کار خیر و از انتخاب کردار نیک، کفران نعمتها و ترک شکرگزارى. خداوند عزوجل فرموده: إن الله

رأفت خدا ۱۳ رأفت خدا: مشمولان رأفت خدا ۱ رحمت: مشمولان رحمت ۱ عمل: سختى عمل خیر ۴ غزوه تبوک: آثار سختى غزوه تبوک ۷; انصار در غزوه تبوک ۶; سختى غزوه تبوک ۲;

خانه دیگران، بدون اجازه و سلام کردن، به خیر و صلاح جامعه است. (لاتدخلوا بیوتًا غیر بیوتکم حتّى تستأنسوا ... ذلکم خیر لکم) ۹ - به یاد سپردن، پند پذیرفتن و

قیامت، روز تحقق عقاب و قهر الهى و یافتن اعمال خیر و شر (و یحذّرکم اللّه نفسه ... یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر ... من سوء) ۴ - بقاى اعمال نیک و بد آدمى، در

بيشترين به آنها ايمان داشتند. گویند پاکا که تویی، تو سرور ما هستی نه آنان، خیر، ایشان جنیان را می‌پرستیدند [و] بیشترینه‌شان به آنان مؤمن بودند گويند: پاك

را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی

حال آنان می‌گردد، و مسلّماً ایشان راه‌یافتگان (به جاده‌ی حق و حقیقت و طریق خیر و سعادت) هستند. ایشان بر (سر و سامان)شان درودها و رحمتی (سرشار) از پروردگارشان

نسبت به پروردگارشان کفر ورزیدند! دور باد «عاد» -قوم هود- (از رحمت خدا، و خیر و سعادت)! |و [سر انجام‌] در اين دنيا و روز قيامت با لعنت و نفرين بدرقه شدند

است. بنابراین «و ما توفیقى ...»; یعنى ، تنها به کمک خداوند بر انجام کارهاى خیر ، موفق خواهم بود. ۲۵- شعیب(ع) تنها خداوند را مرجع خویش مى دانست و فقط به درگاه

لباس (و لباس التقوى ذلک خیر) ۸- ارزش واقعى انسانها در گرو تقواپیشگى است. (و لباس التقوى ذلک خیر) برداشت فوق بر این اساس است که «خیر» وصف باشد نه افعل تفضیل