نتایج جستجو

فرموده كه تعقّل كنند و متوجّه بعمل ناشايسته خودشان شوند كه چنين موجوداتى لايق ستايش و پرستش نيستند و بنابراين هم كلام دروغ نيست علاوه بر آنكه اگر دروغ هم باشد

نموديم كه اتخاذ شريك ننمايند براى ذات پروردگار و به يگانگى ذات سبحانى را ستايش و در كليه امورات به او توكل كنند. وَ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ وَ جَعَلْناهُ

و احياء و بعث و نشر احدى نبودند و معلوم است كه چنين جماداتى قابل پرستش و ستايش نيستند و گفتند بعضى از اين كفار نيست اين قرآن مگر دروغى كه محمد صلّى اللّه

او است مدير امور و مالك رقاب و صاحب اختيار بندگان و ستوده و مستحق پرستش و ستايش است و از دلائل قدرت او است خلقت آسمانها و زمين با اين عظمت و وسعت و تمام

اصول نعم كه مستجمع تمام صفات كماليه و منزه از كليه نقايص و سزاوار پرستش و ستايش است، هيچ‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 454 خدائى نيست در وجود مگر ذات يگانه او

موضوع مهم نمايد تا متذكّر شود كه اشتباه بزرگى كرده كه آنها را مانند خدا ستايش نموده و اگر مردم بخواهند بشمارند و تعيين كنند نعمتهاى خدا را كه چه قدر است

رد و انكار مى كنند و گفتند: ((سحرانتظاهرا)) و ((انا بكل كافرون )) مدح و ستايش طايفهى اى از اهل كتاب كه به قرآن ايمان آوردند و... و مژده به ايشان كهدوبار

بى‌همتائى است كه مستجمع صفات كمال و جلال و منزّه از هر عيب و نقص و مستحق پرستش و ستايش است نه گوساله فاقد عاجز ناتوان كه بسوزانند يا بسايندش و در دريا بريزند كه

گردند تا قيامت كه نتيجه اعمال خودشان را مشاهده نمايند و خداوند مستحق پرستش و ستايش است در آسمان و زمين و چون عبادت اهل آسمان و زمين هر كدام بحسب حال خودشان

القاب: «مؤمنون» «3»، «متقين» «4»، «أُولُوا الْأَلْبابِ» «5» و «ابرار» «6»، ستايش كرده است، امّا در نكوهش پيمان شكنان، اوصافى چون: «فاسقين» «7»، «كافرين»،

نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا: و گوئيم در آن روز مر آنان را كه ستم نمودند به ستايش و پرستش غير ذات حق، ذُوقُوا عَذابَ النَّارِ: بچشيد عذاب آتش را، الَّتِي كُنْتُمْ

پيغمبرانى براى پيشينيان آنها فرستاده شده بود كه همه دعوت بتوحيد و منع از ستايش و پرستش بت مينمودند و آنها انبياء ما را تكذيب كردند و بكيفر آن در دنيا رسيدند

صفحه 383 چيز بخدا و بى‌نياز بودن خود را از هر جهت از آنها و استحقاق او براى ستايش و پرستش تا كسى تصوّر نكند كه منع او از عبادت بتها و بعث آنها بر عبادت و اطاعت

عَذابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ «26» أَنْ لا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ‌: اينكه پرستش و ستايش مكنيد مگر ذات يگانه حق متعال را، و ترك نمائيد عبادت و اطاعت غير خدا را. و

تمام موجودات بحكم مطاع و وجود مطلق او است در تمام عوالم وجود پس بايد او را ستايش و پرستش نمود و بر او توكّل و اعتماد كرد و از غير او چشم پوشيد و اميدوار نبود

ما هيچ چيز از نعمتهاى تو اى پروردگار ما تكذيب نمى‌كنيم پس تو راست ثنا و ستايش‌ «1». بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ الرَّحْمنُ «1» عَلَّمَ الْقُرْآنَ

الصَّالِحِينَ «19» ترجمه‌ و بتحقيق داديم داود و سليمان را دانشى و گفتند ستايش خدايرا است كه برترى داد ما را بر بسيارى از بندگانش كه مؤمنانند و ميراث برد

فرموده كه تعقّل كنند و متوجّه بعمل ناشايسته خودشان شوند كه چنين موجوداتى لايق ستايش و پرستش نيستند و بنابراين هم كلام دروغ نيست علاوه بر آنكه اگر دروغ هم باشد

او است مدير امور و مالك رقاب و صاحب اختيار بندگان و ستوده و مستحق پرستش و ستايش است و از دلائل قدرت او است خلقت آسمانها و زمين با اين عظمت و وسعت و تمام

آبى را پس زنده كرد بآن زمين را بعد از مردنش هر آينه البته گويند خدا بگو ستايش مر خدا را است ولى بيشتر آنها تعقّل نميكنند و نيست اين زندگانى دنيا مگر سرگرمى