کُلّمَا
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
(به ضم كاف) اسمى است دلالت بر استغراق دارد، دائم الاضافه است خواه مضاف اليه در لفظ باشد يا در تقدير، به نكرده و معرفه اضافه مىشود، معناى تمام، همه و جميع مىدهد [بقره:20]. خدا بر همه چيز توانا است [اسراء:29]. دستت را باز مكن تمام باز كردن. در اقرب الموارد گويد: گاهى براى تكثير و مبالغه آيد مثل [احقاف:25]. ولى ظاهراً در آيه براى استغراق است يعنى هلاك مىكند هرچيزى را كه بر آن بگذرد. و چون ماء مصدرى به آن لاحق شود معنى تكرار و «هر وقت» مىدهد، [آل عمران:37]. هر وقت زكريا در محراب پيش مريم آمد نزد وى روزى يافت.
