أَصَابِعَهُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
انگشت. جمع آن اصابع است. [بقره:19]. ايضاً [نوح:7]. اصابع فقط دو بار در قرآن آمده و مفرد آن در كلام اللّه به كار نرفته است. گاهى نيز مذكر آمده گاهى آن به معنى اثر مىآيد «فلان من اللّه اصبع حسنة» فلان اثر نعمت خوب خداست.