تفسیر:المیزان جلد۴ بخش۲۱
از الکتاب
- آيه ۳۱ ، سوره نساء
- گناهان در برابر خداى عظيم كبيره اند و نسبت به يكديگر بعضى صغيره و برخىكبيره مى باشند
- گفتارى درباره گناهان كبيره و صغيره و تكفير سيئات
- معناى «سيات » در عرف قرآن
- وعده تكفير و در گذشتن از سيئات ، مستلزم جراءت يافتن به ارتكاب صغاير نيست
- تكرار گناهان صغيره و اصرار بر آنها از بزرگترين كبائر است
- كبيره بودن گناه از شدت نهى از آن فهميده مى شود
- نقد و بررسى وجوهى كه در تعريف گناه كبيره و صغيره گفته شده است
- نظريه ششم : قول ابن عباس در تعريف گناه كبيره
- نظريه هشتم : كوچكى و بزرگى گناه دو امر اعتبارى است
- بررسى نظريه غزالى درباره كبائر و صغائر و معارضه بين حسنات و سيئات
- اجتناب از كبائر در تكفير دخالت دارد نه اينكه مانند توبه علت تاءمه تكفير باشد
- بحث روايتى (رواياتى در بيان گناهان كبيره )
- امام صادق (ع ) گناهان كبيره را يكى يكى نام مى برد
- آنچه از اين حديث شريف استفاده مى شود
