الْأَلْبَاب
از الکتاب
«أَلْباب» جمع «لُب» به معناى «مغز» است و از آنجا که مغز هر چیز، بهترین و اساسى ترین قسمت آن است به «عقل» خالص و «خرد»، «لُب» گفته مى شود. بنابراین نقطه مقابل «اولوا الالباب» افراد بى مغز، پوک، میان تهى و بى محتوا هستند.
«لُبّ» جمع آن «الباب»، در اصل، به معناى خالص هر چیزى است، و عصاره خالص وجود آدمى همان عقل و اندیشه و مغز او است.
ریشه کلمه
- لبب (۱۶ بار)
